Terug naar Nederlands-Indië.... (deel 1)
Door: Marcel Conté
Blijf op de hoogte en volg Marcel
25 Maart 2012 | Indonesië, Jakarta Pusat
Vandaag vierden we ook nog eens de 64e verjaardag van mams. Leon had met het hotel een leuke fruitmand en personal note geregeld. En Margot een leuk kadootje. Mooie verrassing.
En toen werd het tijd terug in de tijd te gaan.Terug naar Nederlands-Indië. Mijn vader is in 1947 geboren op de Barendrechtselaan. Dit zou nu de Jalan Batu Tulis moeten zijn.
Nederlands-Indië is er niet meer, en alle Hollandse straatnamen zijn veranderd in Indonesische Jalans. Tsja. Dan zie je dat er een Jalan Batu Tulis Raya, Batu Tulis 1, 2, 3 t/m 12 is....dat werd dus wat lastiger. Op een gegeven moment liepen we echt door een straatje waarbij je je kon voorstellen hoe het er in de jaren '50 van de vorige eeuw uit zag. Bijgevoegd een foto van dat straatje, waarbij iedereen ons aanstaarde, meelachte, vriendelijk zwaaide en Leon nog een nieuwe vriend maakte (die vooral zijn blouse erg mooi vond, mooie filmbeelden van, een echte typische Indo, deed me aan mijn opa denken, ADOE!!!!).
We weten dus ongeveer in welke buurt mijn vader is opgegroeid en hadden daar een fijn gevoel over. De tweede straat, de Jalan Kemakmuran, konden wij én onze taxichauffeur (die 5 keer hetzelfde rondje reed, en overal ging vragen, "nee" zeggen kan niet, dat is gezichtsverlies) helaas niet meer vinden. Uiteindelijk hebben we de chauffeur uit zijn leiden verlost en het verlossende woord "hotel" uitgesproken, zodat hij ons kon terugbrengen.
Dit is het laatste adres van de familie Conté in Batavia geweest.
Missie dus niet helemaal geslaagd, maar wel voldaan. We hebben het echte Indonesië gezien (met een idee hoe het er in Indië uit moet hebben gezien), weg van de vreselijke drukte van Jakarta. Wat een gekkenhuis. Scooters, brommers, scooters, brommers, riskjas, betjas, bussen. Alles rijdt (links) door elkaar heen, toetert. Oversteken is levensgevaarlijk, maar de reisgenoten toonden zich vanavond ware stadsjungle-helden.
We sloten de avond af met een Aziatische variant van de MAC, waar we met handen en voeten en een "Indonesia app" uitelindelijk ons eten kregen. In het hotel nog een afzakkertje gehaald, tenslotte was Jannie nog steeds jarig.
Vandaag was een avontuur, met mooie tochtjes door oude straatjes, op zoek naar onze roots.
Nu vroeg naar bed. Morgen om 6 uur op, half acht vertrekken we voor deel 2: een historische tour door de oude stad Batavia. Dan door naar Bogor en Bandung. Ditmaal alles georganiseerd, ook wel lekker!
Over een paar dagen meld ik me weer! Selamat tidur vanuit Jakarta.
En toen werd het tijd terug in de tijd te gaan.Terug naar Nederlands-Indië. Mijn vader is in 1947 geboren op de Barendrechtselaan. Dit zou nu de Jalan Batu Tulis moeten zijn.
Nederlands-Indië is er niet meer, en alle Hollandse straatnamen zijn veranderd in Indonesische Jalans. Tsja. Dan zie je dat er een Jalan Batu Tulis Raya, Batu Tulis 1, 2, 3 t/m 12 is....dat werd dus wat lastiger. Op een gegeven moment liepen we echt door een straatje waarbij je je kon voorstellen hoe het er in de jaren '50 van de vorige eeuw uit zag. Bijgevoegd een foto van dat straatje, waarbij iedereen ons aanstaarde, meelachte, vriendelijk zwaaide en Leon nog een nieuwe vriend maakte (die vooral zijn blouse erg mooi vond, mooie filmbeelden van, een echte typische Indo, deed me aan mijn opa denken, ADOE!!!!).
We weten dus ongeveer in welke buurt mijn vader is opgegroeid en hadden daar een fijn gevoel over. De tweede straat, de Jalan Kemakmuran, konden wij én onze taxichauffeur (die 5 keer hetzelfde rondje reed, en overal ging vragen, "nee" zeggen kan niet, dat is gezichtsverlies) helaas niet meer vinden. Uiteindelijk hebben we de chauffeur uit zijn leiden verlost en het verlossende woord "hotel" uitgesproken, zodat hij ons kon terugbrengen.
Dit is het laatste adres van de familie Conté in Batavia geweest.
Missie dus niet helemaal geslaagd, maar wel voldaan. We hebben het echte Indonesië gezien (met een idee hoe het er in Indië uit moet hebben gezien), weg van de vreselijke drukte van Jakarta. Wat een gekkenhuis. Scooters, brommers, scooters, brommers, riskjas, betjas, bussen. Alles rijdt (links) door elkaar heen, toetert. Oversteken is levensgevaarlijk, maar de reisgenoten toonden zich vanavond ware stadsjungle-helden.
We sloten de avond af met een Aziatische variant van de MAC, waar we met handen en voeten en een "Indonesia app" uitelindelijk ons eten kregen. In het hotel nog een afzakkertje gehaald, tenslotte was Jannie nog steeds jarig.
Vandaag was een avontuur, met mooie tochtjes door oude straatjes, op zoek naar onze roots.
Nu vroeg naar bed. Morgen om 6 uur op, half acht vertrekken we voor deel 2: een historische tour door de oude stad Batavia. Dan door naar Bogor en Bandung. Ditmaal alles georganiseerd, ook wel lekker!
Over een paar dagen meld ik me weer! Selamat tidur vanuit Jakarta.
-
25 Maart 2012 - 21:00
Lineke:
Hallo Indonesië- gangers.
Bevalt het tot nu toe?
Heerlijk he: zo heet, zo druk, zo overweldigend, zo groen, en zo warm (niet alleen het klimaat, maar ook de mensen).
Jullie eerste dag was geslaagd, zo te lezen. Jammer dat jullie de Jalan Kemakmuran niet hebben gevonden. Hij moet er zijn, volgens Google: een zijstraat van de Jalan Marunda Makmur en in de buurt van "Klinik Medical Center".
Geweldig dat jullie in de buurt van de oude Berendrechtslaan zijn geweest, heel bijzonder!
Nog heel veel plezier daar!
-
26 Maart 2012 - 11:02
Franzl:
Gast, wat een belevenissen. Bijzonder voor jullie om te voelen hoe het daar is waar je vader als klein jongetje heeft rondgelopen. Ik kijk uit naar je volgende verslag! -
26 Maart 2012 - 17:01
Petry:
Fantastisch om mijn verhaal van nog geen maand terug met jou mee te beleven. We hebben flink wat bij te kletsen. Bogor is prachtig. Daar heeft mijn vader de plek aangewezen waar hij op het landgoed van het zomerhuis heeft gewoond gedurende de oorlog en mijn overgrootoma de Jappen moest verzorgen om niet in het kamp te geraken. -
28 Maart 2012 - 10:00
Marcel Conté:
@Lineke, het is inderdaad overweldigend...blijf me maar volgen heb zo veel te vertellen.... :-) Later zijn we er doorheen gereden, langs de plek waar ooit Hotel des Indes stond. We zijn er dus wel geweest, maar helaas niet vastgelegd...
@Franzl: ja, het is heel bijzonder. Emotioneel, maar op een prachtige manier. We genieten van elk moment! Spreek je gauw!!!
@Petry, wij hebben zoooooveel bij te kletsen, ik neem Bintang voor je mee, als ik nog genoeg ruimte heb ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
