Scenic Drive, Rosa's Cantina, Outlet, en Arizona

We hebben net heerlijk ontbeten in het Indigo Hotel. Scrambled eggs, gerookte zalm, kappertjes, avocado en toast. Als ‘side’ nam ik het verse fruit en Martijn ging voor de ‘pancakes’. En nu is het tijd om El Paso te verkennen! Het is warm buiten, ik schat zo’n 28 graden. Zondag in El Paso, net als zaterdag in Roswell: bijna niemand op straat. Maar dat verandert naarmate je vanaf El Paso Street richting de grens met Ciudad Juárez, Mexico loopt.

Voordat we El Paso Street op lopen passeren we eerst Plaza Jacintos, met in het midden van het plein een groot standbeeld met alligators. Alligators? Jazeker. Vroeger was er op het plein een hele grote vijver (meer een gracht) waar alligators in zwommen. Vanaf de kant kon het publiek dat gadeslaan. De alligators hebben al jaren hun verblijf in de El Paso Zoo, maar het standbeeld herinnert aan vroege tijden.

We lopen verder door downtown El Paso. Passeren een ander standbeeld van Fray García de San Francisco. Hij was een Spaanse priester die in Nieuw-Mexico (het tegenwoordige Mexico) de handelsroute ‘el camino real’ opzette. Deze route liep van Mexico-Stad naar San Juan Pueblo (nu Santa Fe, Nieuw Mexico). Hier zouden ook de ‘twin cities’ El Paso (‘de doorgang’) en Ciudad Juárez zijn ontstaan. De reis vanaf de Rio Grande (die hier ook weer El Paso en Juarez scheidt) naar San Juan Pueblo duurde trouwens ongeveer 6 maanden…

Het straatbeeld wordt steeds ‘Mexicaanser’. Net als in Laredo, een lange doorlopende straat met aan weerszijden parfumwinkeltjes en allerlei andere prullaria. Zijn los Mexicanos daar zo gek op dan? Anders dan bij Laredo kun je hier de grens niet zo goed zien, en dus Mexico ook niet. We komen aan bij de doorgang naar Mexico. Met een soort muur (serieus, de muur staat er al, dus wat ben je aan het doen mr. President????), waarbij we allebei de camera even omhoog houden om een glimp van Juárez op te vangen. Helaas zit er niet meer in.

De zon brandt fel nu. Gelukkig kocht Martijn gisteren bij het White Sands National Monument een petje. Ik heb het ook warm. We lopen met een kleine omweg terug naar het hotel. We waren al vroeg op weg vanochtend en zijn tegen elf uur terug. Checken uit, de auto staat al klaar (meteen ‘valet parking ticket’ afgegeven voordat we uitcheckten, handig!) en we laden alles weer in. Dat wordt nog wat als ik terugvlieg, heb volgens mij teveel bagage :-)

De ‘scenic drive’ is erg mooi, je rijdt de heuvels op en hebt een waanzinnig uitzicht op El Paso en Ciudad Juárez. Heerlijk dit! Vanaf de scenic drive naar een ander markant punt: Rosa’s Cantina! In mijn vorige reisblog schreef ik al over het liedje van Marty Robbins. Rosa’s Cantina is er nog steeds. De sfeer is geweldig. We zitten aan de bar en bestellen een cola (moeten nog een eind rijden en het is pas half 1), en ranchero chicken wings en bacon/cheese fries. We raken in gesprek met Marina. Ze zegt dat dit inderdaad het café uit het liedje is. Een paar minuten later klinkt ‘El Paso’ van Marty Robbins over de speakers. Inmiddels zijn er wat motorrijders en aanhang aangeschoven aan de bar. En daarna lekker jaren 80 rock: Vixen, Scorpions, etc. Ik kan me niet beheersen en koop het originele Rosa’s Cantina shirt. We moeten helaas verder. Het is overdag al geweldig, kan me voorstellen dat het ’s avonds een groot feest. Marina vindt het jammer dat we gaan, maar ja zo gaat ‘t. Ik vertel haar dat we doorreizen naar Tombstone, Arizona. Haar reactie: “Oh my god! Drive savely”.

Voordat we de staat Texas gaan verlaten, maken we een tussenstop in de Outlet Shoppes. Deze is 3x zo groot als Laredo, dus dat gaat helemaal goed komen. Martijn heeft er zin in, ik had natuurlijk al het een en ander aangeschaft in Laredo, dus hou me in. Om ongeveer 15:30 uur beginnen we aan onze doorreis naar Tombstone. Vanuit El Paso rij je zo de staat Texas uit, en New Mexico weer in. Ditmaal niet naar boven richting Albuquerque maar een stuk westelijker! We maken een tussenstop in Deming. Plaspauze en wat kouds te drinken. Verder de Interstate-10 af, langs Lordsburg, en Steins. De grens over met Arizona. De derde Staat die ik deze roadtrip bezoek! Via San Simon, Bowie, Wilcox en Benson via de Highway AZ-80 naar Tombstone. We zijn later dan gepland. Je kon maar inchecken tot 19u, dus we vinden het wel spannend. Tombstone ziet er heel stil en authentiek uit. Ben benieuwd morgen. The Sagebrush Inn is een fantastisch motel in Wild-West stijl. Het is natuurlijk hartstikke donker als we aan komen, maar het belooft wat. De receptie is dicht, maar aan de deur hangt een enveloppe met mijn naam erop. “Welcome Marcel Conté, you’re in room 8 en 9.” Met een persoonlijk briefje erin “Dear Marcel, sorry we’re missed you. If you need anything, call…” Ongelooflijk! We hoeven niet eens in te checken, en de sleutels zitten in de enveloppe. Het is tegen 20:00 uur als we ons geïnstalleerd hebben. In de map staan tips voor restaurants, maar ook dat er ca 25 km verderop een Wal-Mart is. Ik besluit er heen te rijden, Martijn blijft op zijn kamer.

De weg is spannend. Slecht verlicht, veel bochten en door niemandsland. Achter mij zit een pick-up truck met te felle lichten. Maar ik laat me niet van de wijs brengen. Ik rij iets boven de snelheid maar laat me niet opfokken. Ilona (de stem van mijn Navigator App, weet je nog) brengt me naar de Wal-Mart in Sierra Vista. Ik sla eten in voor vanavond (salade en kippenpootjes) en ontbijt voor morgen. Binnen een uur ben ik terug en we genieten op Martijn’s kamer van ons avondeten en de speelfilm “Roswell: the UFO cover-up” uit 1994, en zo via Youtube te bekijken. De film volgt de feiten die we gisteren in het UFO museum en eergisteren bij Dennis hoorden goed. Maar wijkt soms een beetje af. Desalniettemin een uitstekende film en beslist de moeite waard, al heeft Martin Sheen en flutrolletje. Morgen Tombstone verkennen, dan langs Tucson (“Yoyo left his home in Tuscon, Arizona”- Get Back, The Beatles) en we eindigen in Yuma, Arizona. En dan zijn we ineens veel dichter bij California!