Indianen, pepers, coyotes, atoombommen
Door: Marcel Conté
Blijf op de hoogte en volg Marcel
03 November 2017 | Verenigde Staten, Albuquerque
Al die calorieën moeten verbrand worden, dus we besluiten naar Old Town te lopen. De plek waar Albuquerque in 1706 werd gesticht. Albuquerque lag op de handelsroute tussen Santa Fe (nu de hoofdstad van New Mexico) en Mexico-Stad en was een belangrijke koloniale voorpost in het Spaanse rijk. De kerk San Felipe de Neri uit 1793 staat er nog en vormt het middelpunt van Old Town. Het is een wandeling van bijna een half uur. Het is nog erg fris vanochtend, dus we zijn erop gekleed. We lopen door een prachtige wijk met mooie huizen, allemaal nog in Halloween-stijl versierd. Spoken in de struiken, pompoenen met allerlei motieven (we zien zelfs een Star Wars pompoen), en levensgrote spinnen aan de muur. Daar lopen we dan om half tien ’s ochtends door een soort villa-wijk. De stijl van de huizen verandert na een paar straten, en wordt die typische ‘pueblo’ stijl. Terracotta-achtig, Indiaans, met een soort kronkelende muur om het huis. Het ziet er geweldig uit maar we vragen ons af hoe ‘oud’ dit eigenlijk is…
Old Town is best leuk, maar wel een beetje kitsch en erg op toeristen gericht. Veel souvenir winkeltjes met ‘Indian handcraft’ of kunstwerken gemaakt door ‘seniors’ uit Albuquerque. Ach, hebben die oudjes ook wat te doen. Na het zoveelste winkeltje zijn we er een beetje klaar mee en gaan op het ‘Plazuela’ waar een paar tafeltjes en zilverachtige stoelen staan lekker in het zonnetje zitten. Martijn heeft zin in een milkshake, en ach waarom ook niet? Hij een pecan (de mevrouw zegt pecán) met vanille en ik mint-chocola. Verfrissend en lekker. Het zonnetje schijnt inmiddels feller, de lucht is blauw en de hoodie gaat uit, want het is best wel warm inmiddels. Verderop staat zo’n Indiaanse band die je vroeger veel in Nederland zag. Met panfluiten en zo. Ze spelen met een band mee, en de gitarist die ook mee doet, tsja wat doet hij eigenlijk? Af en toe een solootje. Er is bijna niemand op het pleintje. Heb met ze te doen, maar hun nummerkeuze is niet echt opgewekt. Achtereenvolgens komen “Sailing”, “Con te partiro” en “Killing me softly” voorbij. Uiteraard respecteer ik ze als muzikant, maar het heeft wel een hoog liftmuziekgehalte. Een man die de plantjes water geeft loopt van boven steeds naar beneden om water te halen. Hij giet het water aan de voorkant de gieter in, dus niet in het gat (dat houdt hij met zijn hand vast), maar aan de kant waar het water eruit komt. Het ziet er te grappig uit, en dit tafereel wordt zo’n 4 keer herhaald. We lopen nog langs wat winkeltjes en komen dan bij de Iglesia de San Felipe de Neri. Een katholieke kerk zoals ik die ook in Mexico en Guatemala heb gezien. Een man komt binnen, hij loopt helemaal naar voren door, tot aan het altaar en gaat in het middenpad op zijn knieën gehurkt zitten bidden. Na de kerk, toch waar Albuquerque ooit is ontstaan, dus een historisch punt, komen we bij een klein winkeltje “The Chile Patch”. Hier verkopen ze allerlei soorten pepers, Green Chile, Red Chile, maar ook de heetste sauzen ter wereld. Met namen als Sudden Death Sauce, Da Bomb, Beyond Insane Sauce, Sauce from Hell, etc, Daar durf ik niet eens aan te denken, maar Martijn koopt er gewoon twee. Ik besluit de komende tijd niet bij hem te gaan eten….
Terug op de hotelkamer, even een half uurtje pauze. Het is fijn om allebei je eigen kamer te hebben. Natuurlijk is het wel iets duurder, maar het geeft ook een ongekende luxe. Je kunt doen en laten wat je wilt. Ik stuur wat foto’s naar familie en vrienden, en schrijf de adressen op waar we vanmiddag heen gaan, zodat ik die alvast klaar kan zetten in Navigator. We beginnen in het Wildlife West Park, iets buiten Albuquerque en zo’n twintig minuten rijden. Het bijzondere aan dit park is dat veel van de dieren die er verblijven uit de regio komen en ook echt gered zijn of opgevangen zijn. Dat maakt het wel bijzonder. We zien coyotes, poema’s, stekelvarkens, uilen, valken, ‘bobcat’ (lynx, met een klein staartje), en de ‘elk’. Lijkt op een rendier of eland, maar heet (zo lees ik op Wikipedia) ‘wapiti’. Ze komen in Amerika inderdaad ook in woestijnen voor, dus waarschijnlijk ook uit de buurt. Het is een prettige wandeling van weer bijna een uur.
Terug naar Albuquerque. Steve tipte ons gisteren in Bar Uno een museum: the National Museum of Nuclear Science & History. Erg boeiend museum waarin de geschiedenis van nucleaire wapens, maar ook kernenergie wordt uitgelegd. Buiten staan enorme vliegtuigen en ook (replica’s van) kernbommen opgesteld. Binnen kun je de Fat Man zien (niet de echte maar deze is wel van hetzelfde materiaal), de bom die op Hiroshima terecht kwam in 1945.
Tweede tip van Steve was eten bij The Frontier, waar ze typisch New Mexican food serveren. We gaan voor de Green Chile Burger. En die is best wel pittig mag ik zeggen. Maar wel lekker.
We eindigen de avond in…Bar Uno. Steve is blij verrast ons terug te zien, had hij misschien niet verwacht. Het is veel drukker dan gisteren, en Steve heeft het druk dus minder aandacht voor ons. We merken dat de dag gisteren er toch wel in heeft gehakt, en aangezien we morgen ruim 3 uur naar Roswell moeten reizen, besluiten we het na twee biertjes voor gezien te houden. “I got it. These are from me”, lacht Steve. Wauw. Dat is erg aardig! Hij wenst ons een ‘save trip’ en besluit: “Tell the Aliens I said hi!”
Roswell, de bakermat van de UFO-cultuur. In 1947 – nu 70 jaar geleden – zou er een UFO zijn neergestort, en sindsdien is het een episch centrum van complot theorieën en komen er vanjuit de hele wereld mensen op af. Natuurlijk wordt er goed aan verdiend door de toeristen industrie, maar wat maakt het uit. Wij hebben er zin in, en we gaan zelfs een UFO-tour doen met een gerenommeerd onderzoeker. Het zal ons zeer benieuwen!
-
03 November 2017 - 09:30
Jaunie:
Zo'n fles Sudden Death Sauce lijkt me wel wat. Wat een interessante dag hebben jullie meegemaakt. Ben benieuwd naar morgen. -
03 November 2017 - 11:46
R@:
Je gaat ook nog een keer met pannekoeken ontbijten, hee. Denny's is meestal wel okee (heb daar maar één slechte ervaring mee, hartje Las Vegas) maar any pancakes will do: zonder pannekoekenontbijt ben je niet in de VS geweest. Vind ik toch. En episch centrum? Briljant! Dat dekt de lading veel beter dan epicentrum :-D Benieuwd naar morgen! Een hoge katholiek noemde UFO-verhalen ooit "made-up stories by made-up specialists in a made-up field". Altijd leuk als de pot de ketel verwijten maakt, denk ik dan :-) Ik zet vanavond de film "Paul" (uit 2011) nog maar 'ns op... -
04 November 2017 - 07:17
Lisan:
Hahaha die sauzen zijn echt niets voor mij. Dat ontbijt wel. Lekker hoor. -
04 November 2017 - 12:43
Paul:
Grappig. Ik heb een keer een kado verpakking hot sauces op internet besteld voor een verjaardag. Sauces als "Dead on Arrival" en "Ass Destruction" spicen je hamburger behoorlijk op :-)
Verstandig om eten bij Martijn de komende tijd te vermijden :-))
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley