Geen Mascletà, wel cortado en ninots....
Blijf op de hoogte en volg Marcel
14 Maart 2014 | Spanje, Valencia
Met een heerlijke "cro-sán cereales" (meergranen croissantjes), 'bocadillos' (broodjes), verse jus en uiteraard de eerste café cortado, vervolgden we vanmorgen onze dag. Nou ja, vanmorgen, het was alreeds 12.00 uur, dus het werd een lekkere brunch.
De café cortado is naar mijn mening de lekkerste variant koffie die er bestaat. Een espresso-variant, aangevuld met een beetje warme melk. Een goeie cortado heeft zo'n 30-40% warme melk. In Portugal hebben ze 'm ook, daar heet ie een 'garoto' en op Cuba noemen ze 'm een 'cortadito.'
Een paar minuten lopen van ons appartement zit een alleraardigst supermarktje waar ik nog even een tandenborstel en tandpasta scoorde (ik wist dat ik iets vergeten was mee te nemen uit Nederland), en zo belandden we in de "Panaria".
Ah, die cortado! Heerlijk en pittig en geen espresso-explosie, maar subtiel. Met finesse en toch kracht!
Geheel opgeladen en vol energie spoedden de vier reisgenoten zich vervolgens naar de Plaza del Ayuntamiento (plein voor het stadhuis), waar de Mascletà plaats zou vinden. ZOU vinden, want hij ging niet door....het had vannacht heel hard geregend, en daardoor kon het niet doorgaan. Dat was even jammer, want ik had me lezend op internet al zitten verheugen op dit ritmische vuurwerkfestijn....ik vroeg een vriendelijk uitziende Spanjaard waarom het niet door ging. "Lluvia" (regen). Of het dan morgen wel door ging: "Seguramente" (zeker). De twee doorgewinterde 'fallas'-gangers Una en Kurt zeiden me verbijsterd dat ze dit nog nooit in hun hele leven hadden meegemaakt, dat de Mascletà niet doorging...
Maar goed, morgen nieuwe kans. Op het plein maakten we nog wat mooie foto en videobeelden, en mocht ik met prachtig aangeklede dames met de befaamde 'mantilla' (de kam waar ze hun haar bijeenhouden) op de foto. En zo vervolgden we onze wandeltocht door deze mooie stad. Valencia heeft iets statigs, en tegelijk iets knus en overzichtelijks. Vind het nu al een van de leukste steden die ik heb gezien!
Een muziekgroepje maakte opzwepende, carnavaleske muziek. Klonk erg leuk en dus maakten we even een tussenstop om te kijken en te luisteren. De menigte eromheen danste en klapte uitzinnig en het klonk ook lekker energiek!
Helemaal opgevrolijkt en blij kwamen we aan op de Plaza de la Reina. Van dit 'koninginneplein' liepen we langs allerlei smalle straatjes met heel veel souvenirwinkeltjes vervolgens naar de Plaza de la Virgen. Hoef ik niet te vertalen, lijkt me ;-)
Ook een schitterend plein. Hier wordt een levensgroot Mariabeeld (met kindeke Jezus) opgebouwd en helemaal 'beplakt' met bloemen. Nu al zag het er indrukwekkend uit, maar het wordt nog mooier.
Verderop konden we een zogeheten "ninot" bewonderen. We hadden deze al eerder gezien, enorm grote popen, gebouwd van papier-marché. Ze zijn hier al heel lang mee bezig. En over een aantal dagen worden de poppen in brand gestoken. Bijna zonde, als je ziet wat voor werk er in zit. Een Bijbels figuur met de 10 geboden van Valencia, een schaars geklede megagrote dame. Op de foto's zie je hoe groot ze zijn....
We kwamen even bij in "Café & Té" en uiteraard moest er een cortado worden geconsumeerd. Kurt en ik kozen voor deze heerlijke koffie-boost, Yuri ging voor een cafe solo, ook lekker, en Una nam een lekkere kop thee.
Prettig dat mijn reisgenoten deze stad al goed kenden, ik liet me meeslepen bij het vervolg van onze wandeltocht. We kwamen aan bij de inmiddels drooggelegde rivier de Turia. Dit is ongelooflijk uniek: toen de rivier was overstroomd, is besloten de loop van de rivier te verleggen in zuidelijke richting. Hierdoor stroomt deze langs en niet meer door de stad. De rivierbedding is nu van alles: parken, voetbalvelden, speeltuinen. Het is heel bizar om over een brug te lopen, een trap af te dalen naar beneden waar dan een voetbalveld en speelterrein is. Schitterend!
Na een tijdje door het park te hebben gelopen, liepen we nog even als echte camerahelden langs de camera de trap op (camera op statief, erlangs lopen is altijd leuk) en stonden oog in oog met de imposante Torres del Serranos. Een prachtige toegangspoort met twee torens er boven. Maravilloso!
Inmiddels was het al weer tegen vijf uur en de magen begonnen te knorren. Sinds "Panaria" hadden we niets meer gegeten. Maar ja, vind maar eens iets te eten tussen 17:00-19:00 uur.
Uiteindelijk werd het Moltt op de Plaza de la Reina. Hier waren we onze wandeltocht vanmiddag begonnen. We deden ons tegoed aan heerlijke tapas: patatas bravas (aardappelen maar uitstekend gekruid), quesos (verschillende kazen), pulpo (inktvis) en croquetas de pollo (kipkroketten). Uiteraard mocht de San Miguel daarbij niet ontbreken. Het blijft een van mijn favoriete Spaanse bieren. Luchtig maar toch pittig. We vermaakten ons uitstekend door wat te 'flirten' met de serveersters. Zo hielp ik Yuri met iets aardigs in het Spaans te zeggen, wat positief door de serveerster werd beantwoord, en zij ons een naar ons zeggen echte Spaanse glimlach schonk.
En toen kwamen weer terug bij de "Denia Flats". Ons appartement ligt in de calle Denia. Het was half zeven, en eigenlijk zaten we lekker hier, en dat hebben we dan ook de hele avond gedaan. Lekker relaxen, wat chippies en biertjes, youtube filmpjes en muziek.
Het is nu laat. De rest slaapt al, maar dat geeft niet. Ik upload nog een paar foto's en dan is het ook voor mij bedtijd. Morgen dan écht de Mascletà. Buenas noches!
De café cortado is naar mijn mening de lekkerste variant koffie die er bestaat. Een espresso-variant, aangevuld met een beetje warme melk. Een goeie cortado heeft zo'n 30-40% warme melk. In Portugal hebben ze 'm ook, daar heet ie een 'garoto' en op Cuba noemen ze 'm een 'cortadito.'
Een paar minuten lopen van ons appartement zit een alleraardigst supermarktje waar ik nog even een tandenborstel en tandpasta scoorde (ik wist dat ik iets vergeten was mee te nemen uit Nederland), en zo belandden we in de "Panaria".
Ah, die cortado! Heerlijk en pittig en geen espresso-explosie, maar subtiel. Met finesse en toch kracht!
Geheel opgeladen en vol energie spoedden de vier reisgenoten zich vervolgens naar de Plaza del Ayuntamiento (plein voor het stadhuis), waar de Mascletà plaats zou vinden. ZOU vinden, want hij ging niet door....het had vannacht heel hard geregend, en daardoor kon het niet doorgaan. Dat was even jammer, want ik had me lezend op internet al zitten verheugen op dit ritmische vuurwerkfestijn....ik vroeg een vriendelijk uitziende Spanjaard waarom het niet door ging. "Lluvia" (regen). Of het dan morgen wel door ging: "Seguramente" (zeker). De twee doorgewinterde 'fallas'-gangers Una en Kurt zeiden me verbijsterd dat ze dit nog nooit in hun hele leven hadden meegemaakt, dat de Mascletà niet doorging...
Maar goed, morgen nieuwe kans. Op het plein maakten we nog wat mooie foto en videobeelden, en mocht ik met prachtig aangeklede dames met de befaamde 'mantilla' (de kam waar ze hun haar bijeenhouden) op de foto. En zo vervolgden we onze wandeltocht door deze mooie stad. Valencia heeft iets statigs, en tegelijk iets knus en overzichtelijks. Vind het nu al een van de leukste steden die ik heb gezien!
Een muziekgroepje maakte opzwepende, carnavaleske muziek. Klonk erg leuk en dus maakten we even een tussenstop om te kijken en te luisteren. De menigte eromheen danste en klapte uitzinnig en het klonk ook lekker energiek!
Helemaal opgevrolijkt en blij kwamen we aan op de Plaza de la Reina. Van dit 'koninginneplein' liepen we langs allerlei smalle straatjes met heel veel souvenirwinkeltjes vervolgens naar de Plaza de la Virgen. Hoef ik niet te vertalen, lijkt me ;-)
Ook een schitterend plein. Hier wordt een levensgroot Mariabeeld (met kindeke Jezus) opgebouwd en helemaal 'beplakt' met bloemen. Nu al zag het er indrukwekkend uit, maar het wordt nog mooier.
Verderop konden we een zogeheten "ninot" bewonderen. We hadden deze al eerder gezien, enorm grote popen, gebouwd van papier-marché. Ze zijn hier al heel lang mee bezig. En over een aantal dagen worden de poppen in brand gestoken. Bijna zonde, als je ziet wat voor werk er in zit. Een Bijbels figuur met de 10 geboden van Valencia, een schaars geklede megagrote dame. Op de foto's zie je hoe groot ze zijn....
We kwamen even bij in "Café & Té" en uiteraard moest er een cortado worden geconsumeerd. Kurt en ik kozen voor deze heerlijke koffie-boost, Yuri ging voor een cafe solo, ook lekker, en Una nam een lekkere kop thee.
Prettig dat mijn reisgenoten deze stad al goed kenden, ik liet me meeslepen bij het vervolg van onze wandeltocht. We kwamen aan bij de inmiddels drooggelegde rivier de Turia. Dit is ongelooflijk uniek: toen de rivier was overstroomd, is besloten de loop van de rivier te verleggen in zuidelijke richting. Hierdoor stroomt deze langs en niet meer door de stad. De rivierbedding is nu van alles: parken, voetbalvelden, speeltuinen. Het is heel bizar om over een brug te lopen, een trap af te dalen naar beneden waar dan een voetbalveld en speelterrein is. Schitterend!
Na een tijdje door het park te hebben gelopen, liepen we nog even als echte camerahelden langs de camera de trap op (camera op statief, erlangs lopen is altijd leuk) en stonden oog in oog met de imposante Torres del Serranos. Een prachtige toegangspoort met twee torens er boven. Maravilloso!
Inmiddels was het al weer tegen vijf uur en de magen begonnen te knorren. Sinds "Panaria" hadden we niets meer gegeten. Maar ja, vind maar eens iets te eten tussen 17:00-19:00 uur.
Uiteindelijk werd het Moltt op de Plaza de la Reina. Hier waren we onze wandeltocht vanmiddag begonnen. We deden ons tegoed aan heerlijke tapas: patatas bravas (aardappelen maar uitstekend gekruid), quesos (verschillende kazen), pulpo (inktvis) en croquetas de pollo (kipkroketten). Uiteraard mocht de San Miguel daarbij niet ontbreken. Het blijft een van mijn favoriete Spaanse bieren. Luchtig maar toch pittig. We vermaakten ons uitstekend door wat te 'flirten' met de serveersters. Zo hielp ik Yuri met iets aardigs in het Spaans te zeggen, wat positief door de serveerster werd beantwoord, en zij ons een naar ons zeggen echte Spaanse glimlach schonk.
En toen kwamen weer terug bij de "Denia Flats". Ons appartement ligt in de calle Denia. Het was half zeven, en eigenlijk zaten we lekker hier, en dat hebben we dan ook de hele avond gedaan. Lekker relaxen, wat chippies en biertjes, youtube filmpjes en muziek.
Het is nu laat. De rest slaapt al, maar dat geeft niet. Ik upload nog een paar foto's en dan is het ook voor mij bedtijd. Morgen dan écht de Mascletà. Buenas noches!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
