En van de blues naar de rock 'n' roll....

Gisteren twee hoogtepunten. Graceland en Sun Studio. Voor mama echt een indrukwekkende gebeurtenis. Het was prachtig om te zien hoe ontroerd en onder de indruk ze was.

Natuurlijk is Graceland over de top, maar zo was Elvis. Drie tv-schermen (jaren 70 tv's), zodat hij net als de president drie kanalen tegelijk kon kijken. Een eigen squash baan, een biljartzaal, een 'jungle room', maar de hal met alle pakken en (gouden en platina) CD's, lp's en awards was onbeschrijfelijk. Wat een uniek figuur. Bij zijn graf waren we allebei toch wel even stil. Hij heeft toch echt wel iets betekend voor de wereld....400 miljoen (!) platen verkocht, en nog steeds loopt de teller. Ik merkte dat ik zelf toch ook wel even stil bleef bij het familiegraf Presley. Het respect wat er was voelde je gewoon.

In de "Elvis diner" kwamen we even bij van de indrukken met een onvervalste burger. Daarna zijn we de souvenirshops in geweest en hebben ons heerlijk uitgeleefd, zo kocht ik uiteraard enige koelkastmagneetjes en een receptenboekje 'from Graceland' voor Nanine.
Geweldig!

Ook even een stop gemaakt bij het Heartbreak Hotel (waar ze zelfs postzegels verkochten, dus konden we eindelijk onze kaarten versturen). De dame die er werkte was zo ongelooflijk aardig. Dienstverlening met een hoofdletter D!

En dan Sun Studio. Het heilige der heligen, de plek waar Elvis zijn eerste plaat "That's allright' op nam in 1954. Dezelfde plek waar de legendarische jamsessie van 'the million dollar quartet' (Elvis, Johnny Cash, Carl Perkins en Jerry Lee Lewis) plaatsvond. We kregen een leuke rondleiding, door een enthousiaste jongedame. We stonden op DE plek waar Elvis heeft gestaan en zijn eerste hit inzong. Wauw. En nog steeds is Sun Studio 4 a 5x per week geboekt voor opnames. U2 nam er in 1990 "Rattle and hum" op, het drumstel waarop is gespeeld staat er nog steeds. Bonnie Raitt en The Spin Doctors namen er op, en ook moderne bands als Maroon 5 en Kings of Leon hebben er takes ingespeeld...

Gisterenavond op Beale Street geweest, waar de muziekscene zich afspeelt. Heerlijk genoten van Memphis style spareribs met muziek van de Rum Boogie Blues Band. Errug goed! Maar ik merkte dat de 12 uur autorijden - en het bier - er inhakten, dus om 22u was ik helemaal op. Taxi teruggenomen, leuk gesprek gehad met de chauffeur (mama moest lachen om mijn kreten als "right" "uh-huh" terwijl ik af en toe geen idee had waar het over ging, ik was goed aangeschoten). Het gesprek nam nog een serieuze wending toen het over "hurricanes" en "earthquakes" ging. Ik zei tegen de taxichauffeur dat hij naar Holland moest komen, dan zou ik hem persoonlijk rondleiden. Hij lachte zijn tanden bloot en wenste ons nog "y'all have a great night" toe. En toen ik mijn bed zag was ik al in slaap...

Eerlijk gezegd vind ik Memphis tot nu toe wat tegenvallen, maar misschien is dat logisch na het geweldige New Orleans. Zometeen gaan we de Mississippi bekijken, nu echt, en dan door naar Tupelo, de geboorteplaats van Elvis, van Tennessee dus weer terug naar Mississippi. En van daaruit naar de city of country and western: Nashville, Tennessee. Weer een lekker stukkie rijden dus....