Lights...camera...action!

Vandaag heerlijk uitgeslapen en zometeen aan het ontbijt. Roy heeft net boodschappen gedaan bij de "Trader Joe's" en vers brood gehaald. De geur van vers gezette koffie vult het huis hier in Rancho Palos Verdes. Leylie is al wakker en lekker aan het spelen. Emily en Christine worden nu wakker gemaakt en ik kijk naar buiten vanaf de logeerkamer en zie een mooie blauwe lucht en een klein zonnetje.

Gisteren was mijn eerste dag dat ik alleen was. Roy was al vroeg naar zijn werk gegaan. Christine en ik brachten eerst de meisjes weg en daarna zette ze me af bij het Artesia Transit Center waar veel bussen stoppen. De Silver Line bus brengt je rechtstreeks naar Downtown L.A. en daar neem je de metro Red Line naar Hollywood. Uitstekend te doen! Voor 5 dollar koop je een dagkaart en kun je op alle bussen en treinen en metro's van Metro (de HTM van Los Angeles) zo instappen.

Maar eerst ontbijten. Ik koos voor Cafe Audrey waar ik genoot van een grilled cheese sandwich, een goeie cappuccino en een mineraalwater. Het was nog niet zo warm, maar het zonnetje begon al op te komen. Twee "dudes" met enorm veel tattoos zagen mijn t-shirt van Rush en zo raakten we in gesprek over - vind ik - de beste band ter wereld. Ik vertelde ze dat het concert al een jaar van te voren uitverkocht was in Nederland. Konden ze niet geloven. De een was een beroepsmuzikant, de ander een schrijver. De muzikant had met Aerosmith en ZZ Top gespeeld. Tsja, of het waar is weet je nooit. De schrijver stond op het punt door te breken...

En toen lekker de toerist uithangen. Foto's maken (oa van Capitol Records, het Hollywood sign) en lekker filmen. Grappig: als je zo'n verkleed figuur filmt draaien ze van je weg, maar als je een foto wilt maken, staan ze vooraan (kunnen ze dollars vangen). Na Brilsmurf in New York trapte ik daar natuurlijk niet in. Vanaf de metrohalte tot aan het eind van de Boulevard is een fikse wandeling, maar de moeite waard. Het weer werd ook steeds mooier: op een gegeven moment kreeg ik het zelfs warm!

En toen stond ik oog in oog met een wassen replica van Marilyn Monroe. Ongelooflijk, wat leek ze echt! Er stond een zeer vriendelijke Japanse dame al de hele tijd naar me te lachen, en toen ik haar vroeg een foto te maken, leek het alsof ik haar in één klap steenrijk had gemaakt! De foto is leuk geworden!

En toen terug naar Roy's place. Dat is een uitdaging. Tot aan Artesia ging het prima, gewoon dezelfde weg terug. En ik HAD natuurlijk even goed moeten uitzoeken welke bus er precies bij Roy in de buurt stopt. Bus 344 gaat namelijk wel naar Rancho Palos Verdes, alleen...de andere kant op. En dan sta je ineens aan de andere kant van de heuvel en is het zo'n 12 km de verkeerde kant op. Dat loop je ook niet even. Gelukkig kon ik een stuk mee terugrijden met de chauffeur en leve de mobiele telefoon, want ik kon Roy bereiken en kreeg gelukkig een lift terug...

Nog even langs de "Albertsons" om bier en ijs te halen (voor de koeler) en toen operatie Verjaardag: we hadden ca anderhalf uur om het huis voor te bereiden en schoon te krijgen voordat de eerste gasten voor Roy's verjaardag kwamen. Als een geolied team voerden we onze missie uit, de beide meisjes waren zeer hulpvaardig en het ging allemaal geweldig.

Leuk om Adrian en Queena weer te zien (ze waren er vorig jaar op 4th of July er bij), en nieuwe mensen te ontmoeten. Een aantal kids van de taekwondo les en hun ouders, en Julia, die ik nog kende van Roy's 40e verjaardag (5 jaar geleden). Dochtertje Olivia (van Adrian en Queena) stal de show, schattig! En leuke gesprekken gehad, genoten van de heerlijke hapjes van Christine, en te laat naar bed.

Vandaag is het zaterdag en beginnen we ons weekend relaxed. Vannacht om 00:30 gaat onze vlucht naar Guatemala City. Spannend. Nu eerst lekker ontbijten. Smells good!!!